หลักฐานก่อนยุคประวัติศาสตร์ ที่พบในภูเก็ตสันนิษฐานได้ว่ามีมนุษย์อาศัยอยู่บนเกาะแห่งนี้ 2000-3000ปีมาแล้ว. แต่ไม่พบแหล่งที่อยู่อาศัย. อาจจะเกิดจากการทำเหมืองแร่ทำให้ภูมิศาสตร์เปลี่ยนแปลงไปจนไม่เหลือร่องรอยให้สำรวจได้
เกาะภูเก็ตเป็นที่รู้จักของนักเดินเรือที่เดินทางระหว่างจีนกับอินเดียยุคนั้นจะเรียกเกาะแห่งนี้ว่า"จังซีลอน". ส่วนคนไทยจะเรียกว่า. "เมืองตะกั่วถลางค์หรือเมืองถลาง" เป็นเมืองบริวารของนครศรีธรรมราช พ.ศ.1173
เกาะภูเก็ตเจริญรุ่งเรืองเพราะการขายแร่ดีบุก. ชาวเกาะจะหาแร่ดีบุกไปขายเพื่อแลกเปลี่ยนกับสินค้าอื่น เริ่มแรกจะเรียกแร่ดีบุกว่า "ตะกั่วดำ". เมืองถลางเคยตกเป็นเมืองขึ้นของสุโขทัย อยุธยา รัตนโกสินทร์. โดยส่งส่วยเป็นแร่ดีบุกให้เมืองหลวง
เหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ที่ทำให้เมืองถลางเป็นที่รู้จัก. คือ. สงครามเก้าทัพสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ทางตอนใต้ของเกาะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยแร่ดีบุกผู้คนจึงอพยบเข้ามาทำเหมืองกันมาก. โดยเฉพาะชาวจีน จึงเกิดเป็นชุมชนใหญ่มี่ตำบลทุ่งคา(ที่ตั้งของอำเภอเมืองในปัจจุบัน). เมื่อพบว่าดีบุกนำมาเคลือบเหล็กที่เรียกว่า "เหล็กวิลาศ"จะช่วยป้องกันสนิมได้ ราคาดีบุกในตลาดก็เพิ่มสูงขึ้น. ภูเก็ตจึงเริ่มขยายการทำเหมืองแร่จนแรงงานไม่เพียงพอ. ต้องหากรรมกรชาวจีนเข้ามาทำงาน. ทำให้เมืองภูเก็ตขยายตัวเป็นเมืองขึ้นใหญ่กับกรุงเทพฯ. ส่วนเมืองถลางถูกลดความสำคัญลงกลายเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดภูเก็ต. ต่อมาปพ.ศ.2437 ภูเก็ตได้ยกขึ้นเป็นมณฑล. มีเมืองถลาง ระนอง พังงา ตะกั่วป่า กระบี่ ตรัง สตูล เป็นเมืองบริวาร. ยุคนั้นเจริญรุ่งเรืองมาก
สมัยที่พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี(คอซิมบี้ ณ ระนอง) เข้ามาปกครองตั้งแต่ พ.ศ.2444-2456 ท่านได้ปกครอง ตั้งแต่พ.ศ 2444-2456. ท่านได้พัฒนากิจการเหมืองแร่ สร้างถนน สร้างสถานที่ราชการให้ภูเก็ตเจริญขึ้นในทุกๆ ด้าน. ต่อมาปีพ.ศ 2476 ภูเก็ตก็ถูกยุบลงเป็นจังหวัด
เกาะภูเก็ตเจริญรุ่งเรืองเพราะการขายแร่ดีบุก. ชาวเกาะจะหาแร่ดีบุกไปขายเพื่อแลกเปลี่ยนกับสินค้าอื่น เริ่มแรกจะเรียกแร่ดีบุกว่า "ตะกั่วดำ". เมืองถลางเคยตกเป็นเมืองขึ้นของสุโขทัย อยุธยา รัตนโกสินทร์. โดยส่งส่วยเป็นแร่ดีบุกให้เมืองหลวง
เหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ที่ทำให้เมืองถลางเป็นที่รู้จัก. คือ. สงครามเก้าทัพสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ทางตอนใต้ของเกาะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยแร่ดีบุกผู้คนจึงอพยบเข้ามาทำเหมืองกันมาก. โดยเฉพาะชาวจีน จึงเกิดเป็นชุมชนใหญ่มี่ตำบลทุ่งคา(ที่ตั้งของอำเภอเมืองในปัจจุบัน). เมื่อพบว่าดีบุกนำมาเคลือบเหล็กที่เรียกว่า "เหล็กวิลาศ"จะช่วยป้องกันสนิมได้ ราคาดีบุกในตลาดก็เพิ่มสูงขึ้น. ภูเก็ตจึงเริ่มขยายการทำเหมืองแร่จนแรงงานไม่เพียงพอ. ต้องหากรรมกรชาวจีนเข้ามาทำงาน. ทำให้เมืองภูเก็ตขยายตัวเป็นเมืองขึ้นใหญ่กับกรุงเทพฯ. ส่วนเมืองถลางถูกลดความสำคัญลงกลายเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดภูเก็ต. ต่อมาปพ.ศ.2437 ภูเก็ตได้ยกขึ้นเป็นมณฑล. มีเมืองถลาง ระนอง พังงา ตะกั่วป่า กระบี่ ตรัง สตูล เป็นเมืองบริวาร. ยุคนั้นเจริญรุ่งเรืองมาก
สมัยที่พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี(คอซิมบี้ ณ ระนอง) เข้ามาปกครองตั้งแต่ พ.ศ.2444-2456 ท่านได้ปกครอง ตั้งแต่พ.ศ 2444-2456. ท่านได้พัฒนากิจการเหมืองแร่ สร้างถนน สร้างสถานที่ราชการให้ภูเก็ตเจริญขึ้นในทุกๆ ด้าน. ต่อมาปีพ.ศ 2476 ภูเก็ตก็ถูกยุบลงเป็นจังหวัด
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น